İlk avcı toplayıcı toplumlarda başlayan iş bölümü, dünya nüfusu ile birlikte artan talebin endüstri devrimini tetiklemesi, buhar gücü ile çalışan ilk otomatik makineler, kapitalizmin yükselişi, kütle üretimine geçiş ve bilgi çağı. . . Artık hepimizin defalarca dinlediği bu hikâyeyi atlayarak günümüzdeki paradigma değişikliğine gelmek istiyorum. Global krizler, iklim değişikliği, küresel göç dalgası ve tüketici alışkanlıklarının değişmesi, Üretim faaliyetlerini de kaçınılmaz biçimde değiştiriyor. Endüstri4.0 ise bu filmin sadece reklam ara yüzü. Endüstri4.0, bilişim teknolojileri ve gelişmiş üretim teknolojilerinin bir araya geldiği ekosistemi tanımlamaktadır. Bu yaklaşım akıllı fabrika ve akıllı ürünler ile üretime esneklik kazandırmakta, daha düşük maliyet ve hata oranları ile üretim imkânı sunmaktadır. Üretim ve tedarik zincirinin her aşamasının dijitalleşme ve makine ile insan etkileşiminin artması öngörülmektedir. Akıllı fabrikalarda makinalar ve nesneler birbirleri iletişim halinde çalışacak, kararlarını merkezi sistemler yerine kendi yazılım ve algoritmaları ile alacaktır.
Otomasyon, robotlar ve yazılım uygulamaları uzun süredir üretimde kullanılmaktadır, Endüstri4.0 ile gelen en büyük fark bu sistemlerin birbirleri ile haberleşmesi, kendi kararlarını alabilen yeteneklere sahip olmasıdır.
Dijital teknolojiler insan tarafından yapılan birçok işin otonom karar alan sistemler tarafından yapılabilmesini sağlayacak, aynı ölçekte üretimin daha az istihdam ve kaynak ile gerçekleştirilmesi mümkün olacaktır. Bu sayede sağlanacak ekonomik büyüme ve oluşan yeni iş alanları ile ek istihdam sağlanması beklenmektedir. Sonuç olarak insan kaynağı Operasyonel işler yerine inovatif işlerine kaydırılmış, çalışanların sosyal hayatlarına daha fazla vakit ayırmaları sağlanmış, toplumsal refah seviyesi yükselmiş olacaktır.
Bu yeni dünyada rekabet artmış, ürün çeşitliliği ve pazar ömürleri kısalmış, müşteri talebi ile üretici arasındaki mesafe azalmıştır. Ürün satışının yanında hizmetlerin kiralanması gündemdedir, tedarikçiden müşteriye uzanan değer akışı yeniden tanımlanmaya başlanmıştır. Endüstri4.0 ilk üç devrim de olduğu gibi tabandan gelen bir hareket gibi değil, Almanya öncülüğünde tepeden indirilen bir yaklaşımdır. Dijital dönüşüm barındırdığı fırsatlar ile karşımıza bir tercih değil endüstri standardı olarak çıkmaktadır. Organizasyonlar kendilerine uygun strateji ve teknolojileri seçerek kendi modelini kurmak, kısıtlı kaynaklarını uygun alanlarda kullanmak, gerektiği kadar dijitalleşmek zorundadır. Doğru yapılanmamış süreçlerin dijitalleştirilmesi kaynak israfına neden olacak, bugünün çözümünü ararken yarının problemleri oluşacaktır.
Dijital teknolojiler ile değer üretmek için fırsatlar doğru değerlendirilmeli, uygun yol haritası belirlenmeli, insan ön plana alınmalı, değer akışı gözden geçirilmeli ve gerekiyorsa süreçler iyileştirilmelidir
